عضو انجمن داروسازان ایران عنوان كرد؛
از ذخیره استراتژیک دارو غافل شده ایم
به گزارش حیوان خانگی بگیر، عضو انجمن داروسازان ایران درباب چرایی بروز کمبود انسولین در کشور اظهار داشت: ویال های انسولین از سالیان قبل جای خودرا به قلم های انسولین داده اند که متأسفانه مدتی است با کمبود روبه رو شده ایم.
هادی احمدی عضو هیئت مدیره انجمن داروسازان ایران در گفت و گو با خبرنگار مهر با اشاره به ذخیره راهبردی دارو اظهار داشت: همه چیز به مدیریت صحیح حوزه دارو بر می گردد و این مدیریت صحیح نیازمند آمار و عدد درست و همین طور نقدینگی مناسب و تامین ارز است. وی با عنوان این مطلب که حدود ۱۲ میلیون بیمار دیابتی داریم که این آمار روز به روز درحال بالا رفتن است، اضافه کرد: ویال های انسولین از سالیان قبل جای خودرا به قلم های انسولین داده اند چون بیماران از قلم های انسولین استقبال می کنند. احمدی افزود: برمبنای عملکرد، قلم های انسولین به چند دسته تقسیم می شوند که شامل سریع الاثر، کوتاه اثر و طولانی اثر و انسولین های مخلوط است. مدیر روابط عمومی انجمن داروسازان ایران با اشاره به کمبود یک نوع انسولین وارداتی، اظهار داشت: این انسولین سریع الاثر و متوسط الاثر، متأسفانه مدتی است در کشور با کمبود روبه رو شده است. وی ادامه داد: داخل کشور تولید انسولین داریم، دو شرکت انسولین های قلمی را تحت لیسانس تولید می کنند و به زودی دو شرکت دیگر هم به آنها اضافه می شود اما پزشکان و بیماران به انسولین خارجی که کمبود داریم، عادت کرده و نتیجه گرفته اند. مدیر روابط عمومی انجمن داروسازان ایران اظهار داشت: بطور متوسط ماهیانه ۸۰۰ هزار قلم از این نوع انسولین در کشور نیاز است و سازمان غذا و دارو باید به فکر باشد که این ۸۰۰ هزار قلم را به هر طریقی وارد کند. طبق آخرین اطلاعیه ای که سازمان غذا و دارو در تیرماه داد، گفتند که تامین کننده خارج از کشور گرفتار مشکل شده و میزان اختصاص داده به کشور ما یک چهارم شده است. وی اشاره کرد: انسولین دارویی نیست که برای مصرف آن صبر نماییم، بلکه باید مشکلات پیش بینی شود و سازمان غذا و دارو، ذخیره حداقل ۶ ماهه در کشور داشته باشد. تعجب می کنم چرا دوستان در سازمان غذا و دارو ذخیره راهبردی را نادیده گرفتند که حتی تولید کننده گرفتار مشکل می شود ما گرفتار کمبود دارو شویم. احمدی در پاسخ به این پرسش که آیا مقصر اصلی را سازمان غذا دارو می دانید که نتوانست اختصاص و مدیریت درستی داشته باشد یا خیر، اظهار داشت: بله در کل سازمان غذا دارو را مقصر می دانم چون باید تمهیداتی را پیش بینی نماید و ذخیره راهبردی دارو باید در کشور داشته باشیم که گرفتار کمبود نشویم. وی در پاسخ به این پرسش که چرا پزشکان و بیماران همان انسولین کمیاب خارجی را ترجیح می دهند، اضافه کرد: انسولین ایرانی یکی دو سال است که تولید شده و هنوز شناخته شده نیست. برخی پزشکان هنوز آشنایی کامل با تولید داخل ندارند و به طور معمول برند می نویسند. بیماران هم عادت کرده اند و تغییر ذائقه بیماران خیلی دشوار است. مدت ها زمان می برد تا اثربخشی داروی ایرانی را به بیماران و پزشکان توضیح بدهیم، باید اثربخشی این محصول در کنگره ها و همایش ها توضیح داده شود، اما زمان بر است. آن چه مسلم است، حداقل نیاز است ۵۰ درصد را در داخل تولید و ۵۰ درصد را وارد نماییم. ۵۰ درصدی هم که باید وارد شود گرفتار مشکلات این چنینی هستیم که متأسفانه علت اصلی را در برنامه ریزی برای تامین دارو می دانم. احمدی در پاسخ به این پرسش که گفتید مقرر است دو شرکت دیگر به جمع شرکت های تولیدکننده انسولین در کشور اضافه شوند، آیا در تامین مواد اولیه مشکل نخواهیم داشت، اظهار داشت: بطور قطع در تامین مواد اولیه مشکل داریم. مشکل بزرگ ما در دارو نقدینگی است، بارها اعلام کردیم وقتی در صنعت دارو کمبود نقدینگی داریم این مشکلات را داریم. وقتی سازمان غذا و دارو برای سال ۱۴۰۳، ۱۲۵ همت برای طرح دارویار تقاضا می کند و مجلس با ۷۵ همت موافقت می کند بالاخره یک جایی خودش را نشان میدهد. کمبود نقدینگی بلای جان صنعت داروسازی کشور است چه در تامین مواد اولیه چه در تولید چه در عرضه. باید اهتمام نماییم منابع پایدار مالی را برای صنعت دارو کنار بگذاریم و ذخیره راهبردی حداقل برای ۶ ماه داشته باشیم. متأسفانه این برنامه ریزی ها نیست و کمبود نقدینگی هم مزید بر علت شده است. وی افزود: البته ذکر این نکته لازم است که در پروسه تامین منابع مالی پایدار برای تامین دارو تنها سازمان غذا و دارو نیست، ارگان های دیگر مانند سازمان برنامه و بودجه و بانک مرکزی هم دخیل هستند. نمی توان تنها سازمان غذا و دارو را مقصر اصلی بدانیم، گرچه سازمان غذا و دارو باید تمهیدات لازم را فراهم آورد. احمدی اضافه کرد: باید جهت استفاده از انسولین و تمامی داروهای تولید داخل، پزشکان را متقاعد نماییم که این مهم نیاز به زمان دارد. وقتی دارویی کم می شود، مصرف القایی زیاد می شود و در بیماران، داروها را در خانه استوک می کنند. وقتی کمبود دارو ایجاد می شود، دو تا سه برابر آن دارو نیاز به تامین داریم که مصرف القایی از بین برود و این یک مسئله روانی است. باید فرهنگ سازی شود و مردم کمک کنند و مسئولین سازمان غذا و دارو تمهیدات لازم را فراهم آورند. عضو هیأت مدیره انجمن داروسازان ایران در آخر اظهار داشت: امیدواریم با استقرار رییس جدید سازمان غذا و دارو، شرایطی در این سازمان حاکم شود که کمتر این مشکلات را داشته باشیم.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب