اینجا بچه ها با فاضلاب و مار 3 سر زندگی می کنند!
حیوان خانگی بگیر: کرمانشاه فقط برای فاضلاب آمده بودیم، پس باید مابقی چیزهایی که دیدیم را فعلا کنار بگذاریم، از زنی که با فرزندان کوچکش در یک مغازه چند متری پناه گرفته بود تا کودکان محرومی که در این هوای سرد با دمپایی توی کوچه بازی می کرد و به ما گفت می دانید ببین نیزارهایی که فاضلاب پای آنها می رود ˮ مار سه سرˮهست!
به جرات به شما می گویم که کوچه های شماره بالای کرناچی یکی از محروم ترین مناطق کلانشهر کرمانشاه است، کوچه های شماره بالا یعنی هرچقدر به انتهای شهرک و رودخانه نزدیک تر می شویم و کوچه ها به ۱۱۹ و ۱۲۰ تا ۱۲۴ می رسد. از یک جایی پایین تر که دیگر خبری از کوچه هم نیست جایی مثل یک دشت که آنقدر فاضلاب به آن ریخته شده که در گوشه و کنارش نیزار تشکیل شده و آلونک ها بصورت پراکنده ساخته شده اند.
شاید کسی که در بیشتر روزها در کرمانشاه می چرخد و ساختمان های بلندمرتبه با معماری های آنچنانی را می بیند باور نکند که کمی آنطرف تر، ۲۰ هزار نفر در شهرکی محروم زندگی می کنند که هرچه به سمت پایین شهرک می رویم وضعیت مردم وخیم تر می شود.
به گزارش حیوان خانگی بگیر به نقل از ایسنا، از اواخر سال ۱۳۹۱ کرناچی که پیش از این یک روستا در منطقه میان دربند بود به همراه چند روستای دیگر به شهر کرمانشاه الحاق شد، الحاقی که مردم این منطقه سال ها چشم انتظار آن بودند، اما حالا پس از ۱۰ سال شاید با خود فکر کنند که اگر کرناچی روستا می ماند بهتر بود، نه جایی معلق بین شهر و روستا.
اینجا همانجایی است که سال ۱۳۹۸ یک دفعه سیل خانه هایش را برد، مردمش روزها در سالن های ورزشی و چادر آواره بودند. همان روزهایی که تا بازار سیل داغ بود قرار شد منازل آنها که برخی در حریم و برخی دقیقا در بستر رودخانه بود جابجا شود و همان زمان اعلام گردید که چون ساخت و سازهایشان مجاز نمی باشد دیگر نباید دستگاههای خدمات رسان به آنها خدمات بدهند.
البته که اجرای قانون خوب است، اما کاش برای همه باشد نه برای محروم ترین مردم شهر. اگر لحظه ای خودمان را جای آنها بگذاریم هیچ کس دوست ندارد در جایی زندگی کند که صدای باران مدام دلهره خروش رودخانه و سیل را در دلش ایجاد نماید، کنار دپو زباله ها و سگ های ولگرد روزگار بگذراند و از نیزارهای اطراف زندگی اش مار بیرون بیاید، مگر از سر فقر و ناچاری!
این ترسیم اولیه فضای کرناچی است، اما مشکل اصلی که موجب شد راهی این منطقه شویم مشکل فاضلاب مردم در کوچه های پایین است. اگر دقیق بگوییم در این کوچه ها هیچ شبکه فاضلابی وجود ندارد. تقریباً کنار هر خانه یک چاه با در پوش بتنی وجود دارد که محل تخلیه فاضلاب دستشویی است و مابقی پساب خانه شامل حمام، آشپزخانه و... بوسیله جوی های باریک به کوچه سرازیر می شود و در نهایت چند جوی به هم وصل شده و در قالب جوی بزرگ راهی کوچه های پایین تر می شوند، یعنی این خانه های آخر فاضلاب بیش از ۳۰۰ خانه را تحمل می کنند.
به قول خودشان فصل سرد و ایام بارندگی روزگار خوششان است، اما در تابستان شرایط برای مردم بسیار ناگوارتر می شود، بوی تعفن به اضافه جمع شدن موش، پشه، سوسک و....
نکته دردناک اینجاست که هریک از این خانه ها چند کودک دارند که در این کوچه ها بازی می کنند، کوچه های باریکی که جوی فاضلاب قسمتی از آنرا گرفته و بچه ها چند بار در ضمن روز در این فاضلاب می افتند و چند بار مجبور می شوند دمپایی و توپ خودرا بین فاضلاب بیرون بکشند.
امام جماعت مسجد محل و رییس گروه جهادی کرناچی کنار مسجد منتظر ماست و پس از اینکه توضیح اولیه ای درباره ی شرایط می دهند به تدریج مردم و نماینده ای که میان خود برگزیده اند هم به ما اضافه می شوند، گروهی نزدیک به ۱۰ نفره می شویم و به سمت کوچه ها می رویم.
اول "مدرسه شهید رجایی" را به ما نشان می دهند، دبستانی که مقابل آن جوی بزرگی قرار دارد و بگفته اهالی در ایام بارندگی خانواده ها مجبورند فرزندانشان را بغل کنند و از جوی بگذارنند و پس از مدرسه، کوچه ها آغاز می شود.
مسئولان پای کار نیایند خودمان فاضلاب را به قره سو هدایت می کنیم
به گزارش حیوان خانگی بگیر به نقل از ایسنا، مهرداد باک -رئیس گروه جهادی سیدالشهدا(ع) کرناچی- است که خودش هم در همین محل سکونت دارد و بگفته او بیش از ۳۰۰ خانواده در این محله گرفتار مشکل فاضلاب هستند.
وی با اشاره به اینکه مردم این منطقه برای فاضلاب دستشویی از چاه استفاده می نمایند اما مابقی پساب منازل وارد کوچه می شود، اضافه کرد: بهانه اصلی که سبب شده مسئولان فاضلاب این منطقه کرناچی را ساماندهی نکنند این است که اعلام می کنند این ساخت و سازها بدون مجوز بوده و مردم انشعاب بدون مجوز دارند، در صورتی که عمده این منازل انشعاب مجاز دارند و پول آب می دهند.
باک در ادامه برای تصدیق گفته های خود درب منازلی را نشان داده است که تقریباً تمامی آنها پلاک آب و فاضلاب دارند و قبض آب نیز برایشان ماهیانه صادر می شود.
رئیس گروه جهادی کرناچی با اشاره به اینکه ادعای دیگر این است که این منازل در حریم رودخانه قرار دارند، تصریح کرد: چطور است که حریم رودخانه برای منطقه کرناچی ۱۵۰ متر اعلام شده، اما مقابل ما که آپارتمان های شهرک الهیه در آنجاست حریم رودخانه ۸۰ متر است. چون مردم این منطقه بیچاره و حاشیه نشین هستند؟
او برای اثبات ادعای خود ما را لب رودخانه می برد که از آنجا به وضوح خانه های آپارتمانی الهیه قابل مشاهده می باشد.
باک به این مورد نیز اشاره می کند که پس از وقوع سیل کنار رودخانه خاکریز بلندی راه اندازی شده و دیگر اجازه ورود سیلاب را به این منطقه نمی دهد.
وی اعتقاد دارد همه این موارد فقط بهانه است که کار فاضلاب کرناچی انجام نشود و بعد هم می گوید که اگر این روند ادامه پیدا کند گروه جهادی سید الشهدا(ع) کرناچی با همیاری مردم برای کل محل لوله گذاری کرده و در نهایت فاضلاب را به سمت رودخانه "قره سو" هدایت خواهد نمود.
البته به گفت او همین حالا نیز مردم تقریباً در بعضی کوچه ها جوی هایی برای هدایت فاضلاب درست کرده اند که هنگام بازدید نیز جوی ها قابل مشاهده بود و حتی در بعضی نقاط به جهت اینکه زباله درشت وارد جوی نشود و مسیر را مسدود نکند، جاروی چوبی در راه جوی کار گذاشته اند.
یک صدم اعتبارات سفر رییس جمهور را هم به کرناچی بدهند
امام جماعت مسجد محل نیز در همین منطقه سکونت دارد و قبض های آبی را نشان داده است که در آنها حق دفع فاضلاب از مردم گرفته می شود، در صورتی که هیچ خدمات فاضلابی به آنها ارائه نمی شود.
مهدی تیموری می گوید: بااینکه مردم این منطقه برای فاضلاب دستشویی چاه دارند، اما برخی مردم به علت این که پولی برای تخلیه این چاه ندارند گاهی مجبور می شوند چاه خودرا در محوطه کوچه خالی کنند که بو و مشکلات فراوانی به همراه دارد.
او از محرومیت مردم کرناچی گلایه دارد و با اشاره به اینکه در این شهرک ۲۰ هزار نفر زندگی می کنند که معادل یک درصد جمعیت استان است، ادامه می دهد: ما شنیدیم که در مسافرت رییس جمهور ۳۳ هزار میلیارد تومان به کرمانشاه اختصاص یافته، آیا سهم کرناچی از این رقم ۳۳۰ میلیارد تومان نیست؟ همین را هم نمی خواهیم حتی اگر یک پنجم آن یعنی ۶۰ میلیارد تومان هم به این محله اختصاص دهند بخش زیادی از مشکلات حل می شود.
امام جماعت مسجد محله کرناچی تقاضا دارد بودجه ها محله محور توزیع شود تا حداقل خود مردم بتوانند کاری برای محله کرناچی بکنند.
فاضلاب و آسفالت کوچه ها درگیر یکدیگر
جلال رستمی هم نماینده مردم این منطقه است که پوشه ای از مکاتبات و پیگیری های چند ساله خودرا در دست دارد و انتهای یکی از برگه هایی که دارد نوشته "جانم فدای رهبر" اما از عملکرد مسئولان بسیار گلایه دارد که به وضعیت این شهرک رسیدگی نمی کنند.
او حضور سگ های ولگرد، فعالیت خرده فروشان مواد، معیشت سخت مردم و... را مهم ترین مشکلات مردم کرناچی می داند که فاضلاب مزید علت همه آنها شده است.
او عقیده دارد، این که بخش هایی از این منطقه در حریم رودخانه قرار گرفته تنها بهانه برای کار نکردن است و ادامه می دهد: حالا ساماندهی فاضلاب کرناچی و آسفالت کوچه ها از طرف شهرداری درگیر یکدیگر هستند و موجب این وضعیت اسفناک مردم شده است.
در حین این گفت و گو تعدادی از مردم هم از خانه هایشان بیرون می آیند و مطالبی عنوان می کنند، زنی که فکر می کند شاید ما کاره ای هستیم و می خواهد برای مردم کرناچی کاری بکنیم. زن دیگری که دیشب تا چهار بامدادان از بوی تخلیه چاه خانه بغلی در کوچه نخوابیده و کودکی که دنبال ما می آید و می گوید: می دانید ببین نیزارهایی که فاضلاب پای آنها می رود " مار سه سر"هست؟ و این یعنی احتمالاً خانواده مجبور شدند او را بترسانند که به فاضلاب نزدیک نشود و یا شاید هم مار هست و بچه ها با یک کلاغ و چهل کلاغ آنرا سه سر کرده اند.
با تعدادی عکس، چند فیلم و نوشته ای از در دل های مردم کرناچی بر می گردیم. تا آخرین لحظات هم مردم می آیند و یا از وضعیت بدی که دارند می گویند یا درخواست کمک دارند.
از کرناچی خارج می شویم، اما رهایش نمی نماییم تا وقتی که تکلیف فاضلاب این شهرک مشخص شود.
حالا مقرر است در همین هفته تیمی با حضور معاون هماهنگی امور عمرانی استانداری و تعدادی از مسئولان راهی کرناچی شوند و تا با بازدید میدانی فکری به حال فاضلاب این منطقه بکنند.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب